"Mən belə olmağı seçməmişdim. Bu hisslər özü mənim bir parçam idi"

"8 yaşım olanda ailəmlə dənizdə gedərdik. Hər zaman oğlanlara baxardım. Onlara baxmaq xoşuma gəlirdi"

Müsahibimin hazırda 17 yaşı var. Biseksualdı. Orta məktəbdə təhsil alır və teatr tamaşalarında kiçik rollar ifa edir.

Ailəndən kiminsə xəbəri var mı sənin cinsi yönəlimindən?

- Anam bilir. 2 il bundan qabaq yəni 15 yaşımda anam telefonda bir oğlanla yazışmamı tutdu. Mən də ona oğlanlardan xoşum gəldiyini etiraf etdim.

Buna reaksiyası necə oldu?

- Əlbəttəki "get bala düz yoldasan, gələcəyin parlaqdı" demədi (gülür). Məni dini yollarla müalicə etməyə çalışdı. Mənə "Allah böyükdü hər zaman ona sığın. Hər şey düzələcək" deyirdi. Saatlarla başımın üstündə quran ayələri oxuyurdu sonra mənə də oxutdururdu. Məni məscidə, dindar insanların yanına, müxtəlif seyidlərə, pir və ocaqlara aparırdı. Daha sonra məndən namaz qılmağımı istədi. Xaricdən təbii bitkilər sifariş verib mənə içizdirirdi. Bütün bunlar məni çox yorurdu. Bütün bunlara baxmayaraq onu anlayıram çünki keçid dövründə yaşadığım keçici hisslər olduğunu düşünürdü.

Ailə üzvlərindən digərlərinin münasibəti necə idi?

- Böyük qardaşımla tez-tez davalarımız olurdu. Həmişə məni döyməklə hədələyirdi amma heç vaxt onu vecimə almamışam çünki mən belə olmağı seçməmişdim. Bu hisslər özü mənim bir parçam idi. Amma o məni heç vaxt anlamırdı. Bacım isə heç bir reaksiya vermədi. Atamın isə hələ də xəbəri yoxdur.

Bəs ananın "müalicəsi" nə vaxta qədər davam etdi?

- Sonralar anam məni bir alman xəstəxanasına apardı. Orda hormonlardan analiz verdim və heç bir problem aşkarlanmadı. Bütün bunlar məni bezdirirdi. Buna görə də rol oynamağa qərar verdim. Ailəmə sağalmış kimi davrandım və anamı inandıra bildim. Ona alman xəstəxanasındakı müalicənin məni sağaltdığını deyirdim. İndi elə bilirki düzəlmişəm.

Hazırda yaşadığın ikili həyat barədə nə demək istərdin? Necə bir hissdir?

- Çox çətindir əslində olduğun kimi yaşaya bilməmək. Anamın yanında onun məni görmək istədiyi kimi davranıram, maskalanıram. Amma bütün bunlar çətindir mənim üçün.

Hazırda məktəbdə oxuyursan. Bəs orada vəziyyət necədir?

- Deyəsən başa düşüblər məni. Tualetə gedəndə çox söz atanlar olur. Arxamca qışqıranlar, öz aralarında pıçıldaşanlar vəs hədsiz çox olur. Hətta bir neçə dəfə mübahisələrimiz davaya çevrilib. Bir neçə nəfəri döymüşəm sırf buna görə. Sonra məni direktora şikayət etmişdilər. O barədə bəxtim gətirib ki direktor mənim tərəfimi tutmuşdu.

Gələcəklə bağlı planların nədir?

- Əslində bilmirəm. Yəqinki yaxşı təhsil sonra öz sənətimdə uğur qazanmaq, yaxşı ifaçı olmaq. Bir də sevdiyim biri ilə eyni evdə yaşamağı çox istərəm.

Son olaraq oxucularımıza demək istədiyin söz var mı?

- Onu deyə bilərəmki bədənimiz sadəcə bir maskadır. Əsas olan ruhdur və ruhun da cinsiyyəti yoxdur. Hamının hiss etdiyi kimi yaşama haqqı var. Heç kim fərqli olmaqdan qorxmasın. Bu qədər.